در اقامتگاه خوانوادگی ما، افتخار ما ارتباط با افرادی از فرهنگ های گوناگون است. فراتر از محیط آرام، لذت ما در ایجاد فضایی خوشایند برای به اشتراک گذاشتن داستان ها و پذیرس دیدگاه های مختلف است.
این اقامتگاه بوم‌گردی ابتدا توسط مادربزرگ (مادرجون) و پدربزرگم با کمک یک بنا ساخته شد. زمین این اقامتگاه توسط پدران پدرم از پدران مادرم خریداری شده بود، پیش از آنکه والدینم به دنیا بیایند. مادربزرگ و پدربزرگم در سن ۱۳ سالگی به یکدیگر وعده ازدواج داده شده بودند و وقتی ۲۰ ساله شدند و به اندازه کافی پول برای برگزاری یک عروسی جمع کردند، در سال ۱۳۲۸ ازدواج کردند. پدربزرگ و مادربزرگم با کمک دو بنا، “زکریا محمد” و “کور علی آقا” – که نامش به معنای مستقیم آقای علی نابینا است زیرا او یک چشم‌بند می‌پوشید – این خانه را در سال ۱۳۳۴ ساختند. خانه کمی کج است زیرا یکی از بناها فقط یک چشم داشت.
اقامتگاه بوم‌گردی ما در میان درختان زیبا و بوته‌زارهای تپه‌ای در روستای کوچک چالکُش واقع شده است. این اقامتگاه دارای چشم‌اندازهایی از دریای خزر و کوه‌های برفی البرز است. خانه ما بیش از ۵۰ سال پیش توسط پدربزرگ و مادربزرگم ساخته شده واکنون زیرنظر سازمان گردشگری ایران بمشغول به کار است. خونه مادرجون یک خانه‌ی گِلی است که از گل و کاه ساخته شده و از مصالح سنتی زمان خود بهره برده است. این خانه دارای ۳ اتاق خواب و یک بالکن بزرگ با منظره‌ای از دریای خزر در مساحت ۸۰ متر مربع است. خونه مادرجون ۱۵ کیلومتر از شهر ساحلی تنکابن و ۲۰ کیلومتر از رامسر و نزدیکترین فرودگاه در شمال ایران فاصله دارد. ما اتاق‌ها را به صورت جداگانه اجاره می‌دهیم. فضای اقامت شامل یک بالکن حمام و سرویس بهداشتی مشترک است و شما می‌توانید در صورت تمایل خانه را به صورت کامل برای استفاده اختصاصی خود اجاره کنید. نرخ اتاق‌های ما شامل صبحانه، ناهار و شام کامل است.
در طول زمان، ما سالن چند منظوره‌ای را ساختیم تا خدمات بیشتری ارائه دهیم. در این سالن، غذا ارائه می‌دهیم، رویدادهایی مانند مراسم ویژه، رویدادهای فرهنگی و سنتی، کارگاه‌های آموزشی و موارد مشابه برگزار می‌کنیم.
